چگونه محصول غذایی بر پایداری بسته بندی تأثیر میگذارد؟
ارزیابیهای پایداری بسته بندی با توجه به نوع غذا، مناسبت و منطقهای که در آن فروخته میشود، انجام میگیرد. آنچه ما میخوریم و نحوه دور انداختن باقیماندهها — مانند ضایعات غذایی و بسته بندی — تأثیر زیادی بر محیطزیست ما دارد. در دنیای نوآوری بسته بندی، در نظر گرفتن تمام جنبههای استفاده از بسته بندی به عنوان “تناسب” یا “تناسب برای استفاده” شناخته میشود. من معمولاً درباره تناسب بسته بندی برای استفاده صحبت میکنم و بر اهمیت بررسی دقیق این ارزیابی هنگام ارائه توصیهها برای بهبود پایداری بسته بندی تأکید میکنم.
اصطلاح “تناسب برای استفاده” تکامل یافته است. در گذشته، این اصطلاح تنها بر نیازهای عملکردی یک بسته بندی متمرکز بود که غذا را در مراحل مختلف زنجیره تأمین ایمن، تازه و قابل حمل نگه دارد. در جامعهای که به سمت پایداری حرکت میکند، این اصطلاح فراتر از بسته بندی و غذا رفته است. اقتصاد مدرن فشار بیشتری به پایداری بسته بندی وارد میکند، نه تنها برای حفظ غذا، بلکه همچنین تأثیر زیستمحیطی که بسته بندی و غذا در هنگام دور انداختن خواهند داشت.
پایداری بسته بندی به چه معناست؟
من دوست دارم پایداری بسته بندی را از منظر محیطزیست بررسی کنم و این عبارت را به “مسئولیت زیستمحیطی بسته بندی” تغییر دهم.
مسئولیت زیستمحیطی بسته بندی ، مجموعهای از تصمیماتی است که میتوان برای بهبود پاسخگویی بسته بندی و تأثیر آن بر محیطزیست منطقهای اتخاذ کرد. بنابراین، هنگام شروع یک ارزیابی تناسب برای استفاده، مهم است که بررسی کنیم چه چیزی بسته بندی خواهد شد و چگونه دور انداخته میشود، نه فقط خود بسته بندی.
“… زمانی که تولیدکنندگان بسته بندی به دنبال فرصتهایی برای بهبود پایداری بسته بندی هستند، باید توجه داشت که این بهبودها نباید به قیمت حفظ غذا باشد.”
بسته بندی غذا و نوشیدنی با دیگر دستهها تفاوت دارد، زیرا حفظ کیفیت و ایمنی غذا از مهمترین جنبههاست که باید در هر بار به طور بینقص اجرا شود. بنابراین، زمانی که تولیدکنندگان بسته بندی به دنبال فرصتهایی برای بهبود پایداری بسته بندی هستند، این بهبودها نباید به قیمت حفظ کیفیت غذا باشد.
نقش بسته بندی در کاهش ضایعات غذایی برای ابتکارات پایداری در مقیاسهای بزرگ اهمیت زیادی دارد. به تلاش، انرژی و منابعی که در تولید غذا صرف میشود فکر کنید. حالا فرض کنید که بهخاطر فساد، این غذا به یک محل دفن زباله انداخته شود. این عمل هیچ فایدهای برای محیطزیست ندارد، صرفنظر از اینکه یک بسته بندی چقدر ادعای پایداری دارد.
زمانی که تولیدکنندگان بسته بندی شروع به بررسی فرصتهای بهبود مسئولیت زیستمحیطی بسته بندی میکنند، این فرایند باید از غذا آغاز شود و با یک بسته خالی به پایان برسد. اگر همه چیز به درستی پیش برود، مصرفکنندگان باید از یک وعده غذایی تازه یا یک میانوعده لذت ببرند و پس از آن، درک واضحی از نحوه دور انداختن صحیح بسته خالی و هرگونه باقیمانده غذایی داشته باشند تا تأثیرات منفی بر محیطزیست را به حداقل برسانند. این به معنای کاهش ضایعات غیرضروری غذایی یا بسته بندی است.
قبل از اینکه بتوانیم بسته بندی ایدهآل را طراحی کنیم، باید نوع غذایی که نیاز داریم بسته بندی کنیم و چگونگی تأثیر آن بر طراحی و انتخاب مواد را در نظر بگیریم.
نوع غذایی که بسته بندی میکنیم اهمیت دارد
نوع غذایی که عرضه میکنید نقش مهمی در شکلگیری بسته بندی مورد نیاز دارد. انواع مختلف غذا نیازهای متفاوتی برای بسته بندی دارند تا محصول تازه، ایمن و جذاب برای مصرفکنندگان باقی بماند. به پنج دسته کلی غذایی زیر توجه کنید:
مواد غذایی فاسد شدنی:
مواد غذایی فاسد شدنی — مانند میوهها، سبزیجات و گوشتها — به بسته بندی نیاز دارند که به حفظ تازگی آنها و جلوگیری از فساد کمک کند. این بسته بندی معمولاً شامل مواد بسته بندی قابل تنفس است تا گازها و رطوبت آزاد شوند، یا مواد بسته بندی با موانع رطوبتی که از ورود رطوبت جلوگیری میکند و غذا را خشک نگه میدارد.
مواد غذایی فرآوریشده:
مواد غذایی فرآوریشده — مانند تنقلات، غلات و کنسروها — به بسته بندی نیاز دارند که به حفظ غذا و افزایش عمر مفید آن کمک کند. این شامل مواد بسته بندی هوابند است تا غذا تازه بماند و در برابر رطوبت، نور و اکسیژن محافظت شود.
مواد غذایی منجمد:
غذاهایی که منجمد نگهداری میشوند — مانند بستنی، وعدههای غذایی منجمد و میوهها و سبزیجات منجمد — به بسته بندی نیاز دارند که از غذا در برابر سوختگی ناشی از انجماد محافظت کند و آن را منجمد نگهدارد. این بسته بندی شامل مواد مقاوم در برابر رطوبت است تا از تشکیل بلورهای یخ و آسیب به غذا در طول زمان جلوگیری کند.
مواد غذایی مایع:
مواد غذایی مایع — مانند سوپها، سسها و نوشیدنیها — به بسته بندی نیاز دارند که از نشت و آلودگی جلوگیری کند. این بسته بندی معمولاً شامل مواد بسته بندی با درب محکم است تا از نشت و ریختن جلوگیری شود و بسته بندی میتواند بسته به کاربردش سخت یا نرم باشد.
مواد غذایی پیشپخته:
مواد غذایی پیشپخته یا آمادهخوری — مانند ساندویچها یا وعدههای غذایی آماده — به بسته بندی نیاز دارند که به حفظ دما، طعم و بافت غذا کمک کند. این معمولاً به معنای استفاده از مواد بسته بندی عایقبندی شده است تا غذا را گرم یا سرد نگه دارد و دارای ویژگیهایی برای حفظ بافت آن در هنگام نمایش در فروشگاه باشد.
بهطور خلاصه، نوع غذایی که میفروشیم، بسته بندی مورد نیاز را شکل میدهد و مشخص میکند که بسته بندی باید چه مواد، طراحی و ویژگیهایی داشته باشد تا کیفیت، ایمنی و تازگی غذا را حفظ کند.
اما تنها نوع غذایی که میخوریم نیست، بلکه نحوه مصرف غذا نیز تأثیر زیادی بر انتخاب بسته بندی و ردپایی که بر محیطزیست میگذارد، دارد. روندهای مصرف نقش مهمی در تأثیرگذاری بر انتخاب بسته بندی دارند.
تأثیر تفاوتهای جهانی در مصرف غذا بر پایداری بسته بندی
باید تفاوتهای جهانی در مصرف غذا را نیز در نظر گرفت. نحوه تأثیر رژیم غذایی بر بسته بندی ممکن است در نقاط مختلف جهان بهدلیل عوامل فرهنگی و اقتصادی متفاوت باشد. برخی از نمونهها در اینباره عبارتند از:
آسیا: در بسیاری از کشورهای آسیایی، تأکید زیادی بر غذاهای تازه و خانگی وجود دارد. این امر منجر به افزایش استفاده از بسته بندیهایی شده که برای حفظ تازگی و کیفیت غذا طراحی شدهاند، مانند کیسههای کاغذی قابل تنفس یا کیسههای مش برای میوهها و سبزیجات، و کیسههای وکیوم برای گوشت و غذاهای دریایی. علاوه بر این، بسیاری از کشورهای آسیایی تأکید قوی بر بازیافت و کاهش زباله دارند که منجر به افزایش استفاده از مواد بسته بندی قابل بازیافت و کمپوستشونده شده است.
اروپا: در اروپا، تأکید زیادی بر پایداری زیستمحیطی و کاهش زباله وجود دارد. این موضوع منجر به افزایش استفاده از بسته بندیهایی شده که بهگونهای طراحی شدهاند که قابل استفاده مجدد یا کمپوستشونده باشند، مانند بسته بندیهای پلاستیکی چندبار مصرف یا بسته بندیهای گیاهی. همچنین، بسیاری از کشورهای اروپایی قوانین سختگیرانهای در مورد استفاده از مواد شیمیایی خاص، مانند مواد PFAS در بسته بندی غذایی، دارند و ممنوعیت استفاده از پلاستیکهای یکبار مصرف، که به افزایش استفاده از مواد جایگزین، مانند بسته بندیهای کاغذی یا مبتنی بر سلولز بدون PFAS عمدی منجر شده است.
آفریقا: در بسیاری از کشورهای آفریقایی، تأکید زیادی بر غذاهای محلی و سنتی و طعمهای قوی وجود دارد. این امر منجر به افزایش استفاده از بسته بندیهایی شده که برای حفاظت و نگهداری غذاهای سنتی، مانند غذاهای خشک و تخمیری، طراحی شدهاند که اغلب در ظروف هوابند، مانند قوطیهای فلزی یا شیشهای، بسته بندی میشوند.
آمریکای لاتین: در آمریکای لاتین، تأکید زیادی بر فرهنگ و سنت غذایی وجود دارد. این امر منجر به افزایش استفاده از بسته بندیهایی شده که جنبههای فرهنگی و سنتی غذا را منعکس میکنند، مانند استفاده از رنگهای روشن، طراحیهای جسورانه و موتیفهای سنتی بر روی بسته بندی. علاوه بر این، بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین بر بازیافت و کاهش زباله تأکید دارند که به افزایش استفاده از مواد بسته بندی قابل استفاده مجدد و کمپوستشونده منجر شده است.
در مجموع، تصمیمات بسته بندی تحت تأثیر رژیم غذایی و فرهنگ هر منطقه قرار دارند که منجر به تنوع در مواد، طراحی و ویژگیهای پایداری میشود، بسته به خدمات جغرافیایی بسته بندی به مصرفکنندگان آن. ویژگیهای عملکردی اضافی یا تناسب برای استفاده بر تأکید بر تازگی، حفظ، ایمنی و مسئولیت زیستمحیطی بسته بندی در زمان دور ریختن تأکید دارد.
خلاصه پایداری بسته بندی
رژیم غذایی آمریکایی و تأثیر جهانی آن نقش قابل توجهی در شکلدهی به صنعت بسته بندی ایفا میکند، با ایجاد تقاضا برای بسته بندیهایی که طراحی شدهاند تا راحت، آسان برای باز کردن، و قادر به حفظ غذا برای مدتهای طولانی باشند و بتوان غذا را مستقیماً از ظرف مصرف کرد. در سطح جهانی، تمرکز بر روی مواد قابل استفاده مجدد و روشهای بازیافت یا کمپوست کردن در حال افزایش است. این موضوع فشار را بر برندهای جهانی وارد میکند تا به سری از تصمیمات توجه کنند که میتوانند به بهبود مسئولیت بسته بندی و تأثیر آن بر محیط زیست منطقهای کمک کنند.
با قرار گرفتن پایداری بسته بندی در کانون توجه همه، مهم است که مفهوم پایداری را برای غذا، منطقه و محیط زیست تجزیه و تحلیل کنیم. تولیدکنندگان بسته بندی میتوانند ارزیابی خود را با درک نوع غذاهایی که بسته بندی میکنیم و چگونگی تأثیر روندهای غذایی و فرهنگی بر مسئولیت بسته بندی در زمان دور ریختن غذا شروع کنند. این امر انتخابهای مناسب در طراحی و مواد بسته بندی را آزاد میکند و بسته بندی را یک گام به کمال نزدیکتر میکند.